Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.
жыланшық — I зат. мед. Көз ауруы. Жас кезінде оның көзіне ж ы л а н ш ы қ (ауру) шығып, бір көзі тыртық боп біткен (Ана тілі, 06. 06. 1991, 8). II сын. Иір қиыр, ирелең ирелең. Қапталдағы ж ы л а н ш ы қ сай табанынан жұқана көгеріш жылт ете түседі де,… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жыланшықтан — ет. Иір иір болу, иірлену. Қалың орман ішінен ж ы л а н ш ы қ т а н а шыққан шағын жылға үлкен дарияға қиғаштап келіп құйыпты (М.Мағауин, Аласапыран, 258) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
